در روابط زناشويي و به هنگام بوجود آمدن يك بحث، چگونه خطر منازعه و كشمكش تخريبگر را كاهش دهيم؟
1- بايد تلاش كنيم كه بحث و گفتگو بر سر مسائل مربوط به زندگي را به منازعه و بگومگو تبديل نكنيم.
2- بحث در زمانيكه ديگري درگير كار يا مشغول به چيز ديگري است انجام نشود. مثلاً آشپزي، خياطي، تلويزيون، لباس پوشيدن، خوابيدن و ...
3- در يادداشتها يا حافظه خود زمان/مكان، شرايط و موقعيت درگيريها/بگومگوهايتان را رديابي كنيد.
- آيا مكان خاصي يا زمان خاصي است كه چنين درگيري پيش ميآيد؟
- آيا نزديك قاعدگي خانم است؟ (هورمونها)
- ماشه يا آتش زنه بگومگو چيست؟
پس از يافتن: استراتژيهاي جلوگيري از بحثهاي مهم در آن شرايط را بررسي كنيد.
- بحث و پيگيري مرتب شايد به مذاق بسياري خوش نيايد ولي بسيار مفيد است.
- هر شب يا يك شب در ميان 20 دقيقه را به بحث پيرامون موضوعات دوروزه قبل اختصاص دهيد. (هر دو نوع تجارب خوب و بد را به بحث بگذاريد- مهارت ارتباطي)
- اجازه ندهيد زمان آزاردهنده شود. مهارتهاي ارتباط و حل مساله خود را بكار گيريد.
- مسائل جدي را به جلسه بحث (كه طولانيتر است) اختصاص دهيد. اگر خستهايد يا احساس ناكارامدي ميكنيد، جلسه را به تعويق بياندازيد. (چند ساعت) وگرنه گفتگو به بگومگو تبديل ميشود.
- موضوعات اورژانسي را فوري انجام دهيد.
گامهاي عملي جلوگيري از منازعه (دعوا):
1- عمل و كنش خود را متوقف كنيد.
- همانند يك كارگردان فيلم مراوده را در جلوي چشم خود متصور شويد. قبل از تبديل گفتگو به بگومگو و دعوا آنرا متوقف كنيد.
- هيچ بگومگويي مثبت و سازنده نيست- هيچ دعوايي پيامد خوبي ندارد حتي كوچك آن، در دعوا هر دو نفر چيزهايي ميگويند، اعمالي انجام ميدهند كه بعداً پشيمان ميشوند- عذرخواهي هم فايده ندارد. تمام عذرخواهيها در جهان كاري نميكنند.
- چنانچه موفقيت مناسب بود، ادامه دهيد چنانچه نه به مرحله دوم ميرويد.
2- تايماوت يا وقفهاي ايجاد كنيد.
يعني از بحث فاصله بگيريد، آنرا متوقف كنيد تا بتوانيد آرامش فرد را بدست آوريد. خونسردي خود را حفظ كنيد و مجدداً به بحث برگرديد. در صورت ضروري بودن براي آرامسازي به اتاق ديگر برويد.
- وقفه دو كنش مثبت دارد، چنانچه آنرا بطور سازنده به كار گيريد:
1- براي حفظ خونسردي و آرامش
2- فكر كنيد چگونه بطور سازنده (شما و نه همسرتان) ميتوانيد با موقعيت كنار بياييد، موقعيت را حل كنيد. به بيان ديگر جلسه و فرآيند بحث را تا جاي ممكن مرور كنيد و ببينيد چه اشكالي در آن وجود دارد؟ فرآيند، متن، موضوع. ميتوانيد از طريق چك كردن گفتگوي دروني خود؛ خود اينكار را انجام دهيد.
- هر يك از شما ميتوانيد استراحت يا تايماوت را اعلام كنيد. كسي كه بيشتر عصبي است بايد گفتگوهاي درونياش را مرور كند و به طرف مقابل اعلام كند كه من دارم جوش ميآورم و ممكن است بگومگوي احمقانهاي بكنم. من نياز به استراحت دارم. طرف مقابل چنانچه دارد جوش ميآورد، شما ميتوانيد تذكر دهيد: داري عصباني ميشوي و اگر اينجوري پيش برود من هم عصباني ميشوم. پس اجازه بده تايماوت بگيريم.
3- قرار بعدي را همين حالا مشخص كنيد.
- وقفه، رها كردن بحث مثبت، خارج شدن، بلند شدن، بيرون رفتن از بحث و تنها گذاشتن همسر در ميان بحث يك رفتار پرخاشگرانه است. وقتي چنين ميكنيد بطور مؤثر اين پيام را ميرسانيد: «تو ارزش حرف زدن را نداري» حتي اگر منظور شما اين نباشد، اين معنا را القاء ميكند. با قرار بعدي اين ريسك را كنترل كنيد.
4- بازگشت
- پس از بازگشت به بحث پس از تايماوت، هر يك از شما بايد بررسي كند كه چه احساسي دارد؟ آيا براي بحث سازنده آمادهايد يا اينكه نياز به زمان بيشتري داريد؟ به تعويق انداختن حل مشكل ناكامكننده و ناراحت ساز است، اما از دعوا بهتر و كمفشارتر است.
- وقتي هر دو احساس آرامش كرديد، مطمئن شويد كه از مهارتهاي ارتباطيتان استفاده ميكنيد و فرآيندهاي مسأله را مدنظر قرار ميدهيد. چنانچه مجدداً داغ كرديد، خودگوييهايتان را مرور كنيد.
فعاليت مشترك «زندگي مشترك»
1- تهيه ليست فعاليتهاي مورد علاقه (هريك از زوجين بطور مستقل)
2- تطبيق ليستها براي انتخاب و تركيب:
1- براي آزمودن فعاليتي جديد آماده باشيد.
2- انعطافپذير باشيد.
3- كاري كه دوست نداريد را انجام ندهيد.
3- يك روز يا زمان خاصي را به طور مرتب دنبال كنيد تا يك الگو شود و به جاده قبلي برنگرديد.
در صورتيكه با مشكل مواجه شديد/قطع برنامه/ايجاد مشكل بينفردي و ... :
1- خودگوييهاي خود را چك كنيد.
2- نحوه گفتگو و ارتباطات خود را وارسي كنيد.
3- اولويتهاي خود را وارسي كنيد.
|