1- غنی کردن محیط:

فراهم کردن سرگرمی‌‌ها، کار‌های جالب و مهیج برای جلوگیری از رفتار‌های پرخاشگرانه و بی‌تابانه یا مسأله‌ساز کودک.

2- خلوت کردن محیط:

گاهی اوقات بچه‌‌ها نیاز دارندکه محرک‌های کمتری وجود داشته باشد. (زمان خواب)

3- ساده‌سازی محیط:

زمانی بچه‌‌ها به رفتار‌های ناپسند دست می‌زنند که محیط بیش از اندازه برای‌شان مشکل و پیچیده باشد.

· خرید لباسی که به آسانی بتواند تنش کند.

· تهیه‌ی وسایل غذاخوری.

· تهیه‌ی چهار پایه.

· قرار دادن جالباسی در ارتفاع پایین.

· خرید فنجان‌‌های نشکن.

4- محدود کردن فضای زندگی کودک:

کودک باید محیطی اختصاصی داشته باشد که بتواند سروصدا راه بیاندازد، بی‌نظمی‌کند، گل‌بازی کند.

5- ایجاد فضای مناسب برای بچه‌‌ها:

وسایل خطرناک در دسترس بچه‌‌ها قرار نگیرد.

6- جایگزین کردن یک فعالیت با فعالیت دیگر.

7- آماده‌سازی بچه برای تغییرات محیطی:

باید از پیش در مورد تغییرات آینده بحث کنید. این در حالی است که وقتی بچه‌ای به دنیا می‌آید، کمتر محیط را تغییر می‌دهیم و می‌خواهیم کودک خود را با محیط منطبق کنیم.

منبع: کتاب فرهنگ تفاهم در عمل، توماس گوردون