نگرش مثبت به زندگي مشترك:
تشكيل خانواده و پيوند زناشويي زمينهی رشد و تكامل انسان را چندين برابر ميكند.
انگيزه و نيت ازدواج در آن تعيين كنندهی ميزان ارزش ازدواج است. بعضي به خاطر كسب اعتبار و و جاه و شهرت ازدواج ميكنند و با وصلت با بزرگان به آنها تكيه زده و از آنها استفاده ميكنند اما برخي به خاطر تمامي نيازهايشان (جسمي، روحي، رواني، عاطفي و ...) ازدواج ميكنند.
ويژگيهاي بارز خانوادهی مطلوب:
در خانواده سالم افراد از پنج نوع آزادي اساسي برخوردارند:
آزادي ديدن و شنيدن:
در اين خانواده هر كس اجازه دارد بايد خود مسائل را ببيند و بشنود و دربارهی آن بيانديشد (آزادي انديشيدن).
آزادي احساس كردن:
در خانوادهی مطلوب فرد آنچه ميخواهد احساس ميكند نه آنچه بايد احساس كند.
آزادي خواستن و انتخاب كردن:
فرد اجازه دارد تصميم بگيرد و آن را به اجرا در آورد.
آزادي تصور و خودشكوفايي:
زمينه براي شكوفا شدن توانمنديها مهياست.
صميميت:
در خانوادهی مطلوب اساس صميمت براي جلب رضايت همراه است. در هنگام بروز اختلاف در مشاجرات هدف برنده شدن نيست، بلكه هدف آشكار شدن تعارضات و تفاوتهاست. افراد حرمت يكديگر را حفظ ميكنند و با هم رو راست و شفاف برخورد ميكنند در صورتي كه فرد ا شتباه كند مذاكره صورت ميگيرد فرد محكوم نيست، بلكه فرصت دارد اشتباهات خود را حل كند.
نياز هر فرد براي ديگري مهم است. سعي ميشود احساس رضايت ايجاد شودو در خانواده مانند يك سازمان رسمي مسئوليتها تقسيم ميگردد.
مسئوليت متناسب باسن و موقعيت به عهدهی افراد گذاشته ميشود و بهجاي اينكه افراد مكلف و موظف به پيروي از درستها و نادرستها كنند، تشويق به حفظ محيط عاطفي ميشوند.
قوانين نانوشته در اين خانوادهها عبارتند از:
-مشكلات افراد مشكل خانواده است به جاي گشتن به دنبال دليل مشكل به حل آن ميپردازند.
-افراد از ارزش يكسان برخوردارند و قانون براي همه يكسان بهكار گرفته ميشود و در صورتي كه يكي از اعضا ارزشها را ناديده گرفت، احساس گناه در او ايجاد نميكنند.
-قوانين تعهد اجرايي دارد و هر كس با توجه به منافع خود قانون وضع نميكند و افراد نقش معصوم را بازي نميكنند. آنها ممكن است خطا كنند و بهخاطر اشتباه مورد تمسخر قرار نميگيرند.
قانون بايدها و نبايدها براي افراد تنظيم نميگردد. از اعمال كنترل بيش از حد استفاده نميگردد. مطلقگرايي وجود ندارد. از لحن مناسب و مطلوب براي صحبت با يكديگر استفاده ميكنند خويشتندار هستند و تصميمگري آنها براساس واقعيات است نه براساس احساسات و در تصميمگيريها طرفين مشاركت دارند.
منبع: ديروز من، امروز ما (دانستنيهاي مفيد براي يك زندگي سالم)، گردآورندگان: گروه مؤلفين: غلامحسن خدائي و ... [ديگران]، مركز گسترش مديريتPHC–دانشگاه علوم پزشكي مشهد با همكاري انتشارات سخن گستر.
|