مهارت ارتباطی یا روابط عمومی، مهارتها و تواناییهایی است که شخص در مشاغلی همچون روابط عمومی یا مدیر هماهنگی مراکز ارتباطی به کار میگیرد و معمولاً در وجود افراد شکل میگیرد و بسیاری از آنها ذاتی و غیر اکتسابی است، گر چه بارور شدن آنها نیاز به تمرین و تجربه دارد.
در مهارتهای ارتباطی، حسهای درونی اشخاص، قدرت کلامی و نفوذ دید میتواند راهگشای مشاغلی باشد که فرد دارای مهارت بتواند از عهدهی آنان برآید. روابط عمومی شکلهای متعدد و متفاوتی پیدا دارد. یک نوع آن ارتباط کلامی و دیداری با افراد در مکانی ثابت است که افراد به فرد مراجعه میکنند و در واقع این همان نوع کلیشهای و سنتی آن است.
نوع دیگر آن بسترسازی برای ارسال مطالب، ارائهی نظرات، انتقادات و پیشنهادات به صورت عملیاتی است که افراد رغبت پیدا کنند، مطالب خودشان را به گوش فلان مسئول یا فرد برسانند.
در این نوع رفتار، احساس اینکه مطالب پیگیری میشوند و قالبیت اجرا پیدا میکنند، بسیار مهم و حیاتی است.نوع دیگر، رفت و آمدهای فیزیکی و پیگیریهای مستمری است که فرد با اعتقاد به اطلاعرسانی به موقع و اطلاع یافتن از مسائل موجود یک سازمان یا یک مجموعه انجام میدهد و در ایجاد ارتباطهای درون سازمانی یا خارج از سازمان تلاش میکند.این کار علاوه بر کسب اطلاعات از سرچشمهی آن، احساس اعتماد افراد را نیز برمیانگیزد و بسیار اثربخش و حیاتی است.
در روابط عمومی صراحت همراه با ادب و صداقت هر چند تلخ و گزنده، وقتشناسی و اهمیت به افکار و عقاید دیگران، تحلیل آماری نظرات و توجه به میانگین نظرات و اطلاعرسانی عادلانه و بدون تبعیض از اصول حرفهای کار است.روابط عمومی مناسب کار را به حدی از کمال میرساند که نبض تپندهی یک سازمان و پل واقعی ارتباطی مدیران با کارکنان داخل سازمان و مجموعهی سازمان با نهادهای خارج از سازمان میشود.
مشاغل مربوط:
الف)وزارتخانهها، نهادهای دولتی و خصوصی، بانکها و مؤسسات مالی، شرکتهای دولتی و خصوصی، تعاونیها و کارگاههای بزرگ، کارخانهها و مراکز تولیدی عمده بخشهایی هستند که مشاغل مرتبط با روابط عمومی را پوشش میدهند.
ب)کارشناس اطلاعرسانی
ج)کارشناس تبلیغات خارجی
د)کارشناس ارتباطات
هـ)مسئول برگزاری مراسم و تشریفات
مهارتها:
مهارتهای روابط عمومی کمترین اشتراک را با مهارتهای تحقیق، فنی و تعمیر و نگهداری و ارتباط نزدیکی با مهارتهای مدیریتی دارند.
|