مقالات آموزشی

 

 

 

مشاورین حاضر در کلینیک
آتنا سادات میررجائی
آزاده امیر
فاطمه قانعی مطلق
میترا ضیایی عاقل
مریم مرواریدی
عطیه تقوی
محمدرضا سعیدی
محمد حسین سلمانیان
مینا شعبان زاده
هانیه میر
سمیه قاصری
حسین چم حیدری
جانان محبوبی
سمانه خمسه ای
محمدرضا ودادمفرد
سعیده باقری
سارا خواجه افضلی
طیبه صابر
محمدرضا صنم یار
سیما سیفی
هم اتاقی
5-بالینی مشکلات ارتباطیهم اتاقی
ارسال شده در تاریخ: 28 خرداد 1392

مقدمه

زندگي گروهي يا زندگي در كنار ديگر دانشجويان يك بخش مهم از تجربه دانشگاهي شماست. در اين دوران با گرفتن اتاق در خوابگاه دانشجويي (و يا قرارگرفتن در فضاي زيستي واحد) نوعي از زندگي جمعي يا زندگي با فرد ديگر را تجربه مي‌كنيد كه به قول معروف هم فال است و هم تماشا. در عين حال كه تجربه‌هاي متفاوتي از زندگي با افراد ديگر به دست مي‌آوريد، فرصت پيدا مي‌‌كنيد كه خود را در ارتباط با ديگران بشناسيد، تواناييها و مهارتهاي سازشي و اجتماعي خود را محك بزنيد و با مسئوليت‌ها و وظايفي روبرو شويد كه شما را براي يك زندگي مستقل آماده مي‌سازد. همچنين اين كار روش مناسبي براي صرفه‌جويي مالي و كاهش مشكلات اقتصادي در مقايسه با زندگي انفرادي بوده و اشتراك در اتاق و لوازم مختلف هزينه‌هاي شما را كاهش مي‌دهد. با اين وجود لازم به ذكر است كه اگر در روابط شما با هم‌اتاقي‌هايتان مشكلي وجود داشته باشد اينگونه زندگي با تمام محاسنش به نظرتان بسيار ناخوشايند آمده و ممكن است براي رهايي از اين وضعيت حتي حاضر به تحمل فشار مالي شويد.

جزوه آموزشي حاضر به منظور آشنا‌نمودن شما با اصولي تهيه شده كه در نظر‌گرفتن آنها، به احتمال زياد مانع از بروز مشكلات فوق مي‌شود.

آنچه‌كه‌بايد‌در‌خوابگاه‌يا‌محيط‌زندگي‌

مشتركتان‌رعايت‌كنيد.

 

 

براي اينكه ارتباط شما و كساني كه با آنها در يك مكان سكونت داريد به نحو مطلوبي پيش برود نياز به برنامه‌ريزي، تعهد، مسئوليت متقابل و گاهي اوقات فعاليت زياد، هم قبل از تصميم‌گيري براي هم‌اتاق شدن و هم بعد از آن، مي‌باشد. هم‌اتاق‌شدن با يك دوست ممكن است بسيار خوشايند باشد اما بسياري از دوستيها نيز در چنين شرايطي از بين رفته است.

حتي اگر شما تصميم به هم‌اتاق شدن با يك دوست يا چند تن از دوستانتان داريد به نفع شماست كه درباره مسائل مهم و اساسي مانند سبك زندگي، عادات مطالعه و علائق خود با هم صحبت مي‌كنيد دقيقاً اصطلاحات يا مفاهيم خود را تعريف كنيد. واژه‌هاي تميز، آرام (ساكت)، منظم و ... ممكن است براي افراد مختلف معناي متفاوتي داشته باشد. يك تعريف يا توصيف مشترك بيابيد، معيارها را مشخص كنيد، همه را بنويسيد و همه اعضا (هم‌اتاقي‌ها) آن را پذيرفته و امضا كنيد. توافق متقابل شما در همان ابتدا از مشكلات آتي جلوگيري خواهد كرد. توافق كتبي همه اعضاي يك فضاي زيستي مشترك از يك موافقت شفاهي معتبرتر است. اين كار اطمينان مي‌دهد كه موارد مطرح‌شده روشن و مورد قبول همه است و همه به آن متعهدند و زمانيكه مشكلي پيش بيايد مي‌توانيد راحت‌تر آن را شناسايي كرده و راه‌حل را بيابيد.

 

مواردي‌كه‌بايد‌قبل‌از‌تصميم‌گيري‌براي‌زندگي‌در

‌‌محيط‌مشترك،‌روشن‌و‌‌مشخص‌نماييد:

 

 

¯زمان مطالعه: چه زماني از روز را براي مطالعه ترجيح مي‌دهيد؟ چه مقدار سروصدا را در هنگام مطالعه مي‌توانيد تحمل كنيد؟

¯شراكت در فضا و لوازم: چه طور امكانات موجود را تنظيم خواهيد كرد؟ كدام لوازم است كه مي‌توانيد مشتركاً استفاده كنيد؟ چه طور بايد كارها را تقسيم كنيد؟

¯چگونگي پرداخت مخارج و صورت‌حسابها و خريد: مخارج را چگونه مي‌پردازيد، نقداً يا به صورت چك؟ اگر كسي تأخير كرد چه اتفاقي مي‌افتد؟ آيا همه اعضا توانايي پرداخت سهم مخارج خود را دارند؟ چه كسي مسئول پرداخت صورت‌حسابها است؟ و نحوه تقسيم هزينه‌ها چگونه است؟

¯زمان استراحت:چه زماني مي‌خوابيد؟ چه مواقعي استراحت مي‌كنيد؟ به چند ساعت خواب نياز داريد؟ چه مقدار سكوت و تنهايي را براي خواب و استراحت نياز داريد؟

¯سيگاري‌بودن يا نبودن: اگر شما سيگار نمي‌كشيد حتماً از اين وضعيت هم‌اتاق خود نيز مطلع شويد.

¯تلفن‌ها و پيام‌ها: چه افرادي براي شما تلفن خواهند زد؟ چگونگي دريافت پيامهاي يكديگر را مشخص كنيد.

¯مهمان: در مورد دعوت دوستان يا داشتن ميهمان، زمان ميهماني و مدت زماني كه يك ميهمان مي‌تواند اقامت كند با هم‌اتاقي‌هاي خود صحبت كنيد.

¯حريم شخصي: هر يك از شما نيازهايش را براي حفظ حريم شخصي خود مشخص كند.

¯امنيت: قفل‌كردن در و بستن پنجره‌ها به عهده كيست؟ داشتن كليد اضافي براي چه كساني مجاز است؟ آيا به جز هم‌اتاقي‌ها براي دوستان هم‌ مجاز است؟

¯نظافت: چگونگي نظافت محيط و مسئوليت هر يك را در اين باره مشخص كنيد.

در طول مدت زندگي در محيط واحد بايد با يكديگر ارتباط متقابل برقرار كنيد. با هم صادق و راحت باشيد. سعي كنيد مشكلات يكديگر و مواقعي را كه ناراحت مي‌شود بشناسيد. اين محيط تنها جايي است كه داريد و لذا براي آرامش و ساعت تنهايي يكديگر خصوصاً در شرايط سخت احترام قائل شويد. سعي كنيد روابطتان را بهبود بخشيد. بسياري از مشكلات و تعارضات بين هم اتاقي‌ها قابل حل و كنترل مي‌‌باشد اگر:

-ارتباط افراد راحت و صادقانه باشد.

-قراردادهاي مالي نقض نشوند.

-قوانين زندگي مشترك رعايت گردد.

 

افزايش‌تجارب‌ارتباطي‌با‌هم‌اتاقي‌تان

 

 

براي شناخت بهتر يكديگر و افزايش تجارب و مهارت ارتباطي مي‌توانيد از روشهايي استفاده كنيد كه شما را به نحو منطقي، تدريجي و عميق‌تر به هم‌‌اتاقي‌تان نزديك نمايد. اين فعاليت‌ها عبارتند از:

 

مبادله كتاب: سعي كنيد آنچه كه هم‌اتاقي‌تان در حال حاضر مطالعه مي‌كند يا رمان مورد علاقه وي را بشناسيد، آن را بخوانيد و در مورد آن با يكديگر صحبت كنيد. اين يك راه مناسب براي درك نقطه‌نظرات او و شناخت چيزهايي است كه براي وي مهم مي‌باشد.

 

پيداكردن علائق، تفريحات و سرگرميهاي مشترك: سعي كنيد در مورد زمينه‌ها و موضوعات مورد علاقه اطلاعات به دست بياوريد، راجع به آنها با هم صحبت كنيد، وجود اشتراك‌تان را بيابيد يا احياناً فعاليتهاي مشتركي را آغاز كنيد.

 

پيامهاي تشويق‌كننده:زماني كه فكر مي‌كنيد هم‌اتاقي شما كاري را خوب انجام داده يا يك موفقيت به دست آورده است او را مورد تاييد و تشويق قرار دهيد. اين كار به ارتباط بهتر شما كمك مي‌نمايد.

 

احترام متقابل: افرادي كه متعلق به شهرها، روستاها و خانواه‌هاي مختلف مي‌باشند فرهنگها، آداب، سنتها و رسوم مختلفي نيز دارند. براي عقايد، رسوم و فرهنگ خانوادگي يكديگر ارزش قائل شده و به اعتقادات هم احترام بگذاريد.

 

بهبود روابط

 

 

تجربه زندگي با شخصي ديگر به هر حال تا حدي با استرس و فشار رواني همراه است. با اين وجود آنچه شما در برابر اين فشار انجام مي‌دهيد نشان‌دهنده چگونگي سازگاري و تطابق شما و هم‌اتاقي‌‌تان براي اقامت در فضاي زيستي مشترك مي‌باشد. در اينجا چند مساله مهم ذكر شده است كه بايد براي بهبود روابط و كاهش تنش بين شما و هم‌اتاقي‌تان به خاطر بسپاريد:

 

—ارتباط متقابل: پايه و اساس هر رابطه‌اي تعامل يا ارتباط متقابل است. در حقيقت بدون تعامل واقعاً رابطه‌اي وجود ندارد. گفتگوي راحت و صادقانه با يكديگر راهي اساسي براي حل مشكل ميان شما و هم‌اتاقي‌تان مي‌باشد. يك تعامل سالم دو جزء اصلي دارد: گوش‌كردن و صحبت‌كردن. شكست در رابطه زماني رخ مي‌دهد كه افراد تمركز كمتر روي گوش‌دادن و تأكيد بيشتر بر حرف‌زدن دارند. زماني كه اين وضعيت رخ مي‌دهيد، نتيجه اين مي‌شود كه هر دو نفر با هم حرف مي‌زنند اما هيچ‌كدام به آنچه ديگري مي‌گويد گوش نمي‌دهد. گوش دادن مهارتي است كه نياز به تمرين و پرورش دارد. براي بسياري از مردم اين كار بسيار سخت است. اما اگر زماني را براي گوش‌دادن به آنچه هم‌اتاقي‌تان مي‌گويد قرار دهيد، شرايط درك بهتر و فهميدن يكديگر فراهم مي‌شود.

 

—درون‌نگري: بعضي اوقات فكر مي‌كنيم احساس و برداشت شخصي ما از درستي يا نادرستي يك موضوع آنقدر قوي است كه اگر ديگران مانند ما نينديشند يا احساس نكنند دچار تعجب مي‌شويم. چنين نظر نامنعطف و خشكي خصوصاً در ارتباط با هم‌اتاقي‌ها ايجاد مشكل و ناراحتي مي‌نمايد. درك اين نكته كه ديگران نقطه‌نظرهاي متفاوت دارند و در نتيجه تعابير و تفاسير گوناگوني از مسائل مي‌كنند، زمينه را براي يك مكالمه آزاد و راحت فراهم مي‌آورد. هرگاه كه شما با اطمينان احساس مي‌كنيد در مورد موضوعي درست مي‌گوييد يا بر حق هستيد، سعي كنيد براي يك لحظه تأمل كنيد و ببينيد چرا افراد ديگر ممكن است احساس متفاوتي داشته باشند. آيا مي‌توانيد نكات درست نظرات فرد متقابل‌تان را ببينيد؟ اگر شما بتوانيد، توانسته‌ايد ديدگاه خود را گسترش داده و هم‌اتاقي‌ خود را درك نماييد.

 

—سازش و مصالحه: پايه و اساس تمام توافقها، توانايي براي مصالحه و سازش مي‌باشد. سازش زماني است كه هر دو نفر به منظور رسيدن به تفاهم تا حدي كوتاه مي‌آيند. شما و هم‌اتاقي‌تان هر دو نياز داريد روي مهارتهاي سازشي خود كار كنيد در موارد بروز مشكل بتوانيد با هم زمينه‌هاي مشترك براي حل مشكل را پيدا كنيد.

 

—توافق و عدم توافق: شما و هم‌اتاقي‌تان نمي‌توانيد روي همه‌چيز توافق داشته باشيد در حقيقت يكي از چيزهايي كه هر رابطه‌اي را جالب و جذاب مي‌نمايد، اين است كه هيچ دو نفري نمي‌توانند روي همه چيز توافق داشته باشند. اگر اينطور بود چگونه افراد مي‌توانستند از يكديگر چيز بياموزند. بنابراين چنانچه هر دو بتوانيد نيازهاي اساسي يكديگر را در نظر بگيريد و روي قواعد بنيادي و اصلي درباره رفتار و توقعات توافق حاصل كنيد، عدم توافقتان روي موضوعات ديگر مشكل‌ساز نخواهد بود.

 

—وقتي فشار رواني زياد مي‌شود: گاهي اوقات به جايي مي‌رسيم كه صبر و تحمل‌مان تمام شده و توانايي‌مان براي ارتباط با فرد ديگر به بن‌بست مي‌رسد. در چنين شرايطي، شما نياز به كسي داريد كه به طور منطقي مداخله نمايد. بدين منظور مي‌توانيد از مشاوران مركز مشاوره، راهنمايي بگيريد.

 

—چقدر با يكديگر نزديك شويم: دوست صميمي يكديگر‌بودن بسيار خوب است در عين حال تعيين مرزها نيز مهم است. نخواهيد كه شما و هم‌اتاقي‌تان به يكباره نزديكترين دوستان هم باشيد. تلاش براي بهترين دوست هم ‌بودن قبل از اينكه رابطه شروع شود آن را تخريب مي‌نمايد. در عوض اجازه دهيد تا ارتباط شما به تدريج رشد كند و نزديك‌تر شود. اين كار ممكن است باعث شود شما دوستان فوق‌العاده‌اي براي هم شويد. با اين وجود شما حتي مي‌توانيد يك ارتباط ساده با يكديگر داشته باشيد و نه بيشتر و در عين حال با هم خوب زندگي كنيد.

 

مشكلات ارتباطي من و هم‌اتاقي‌ام!

 

 

دامنه مشكلات در ارتباط با هم‌اتاقي‌ها بسيار وسيع است. نوع مشكلاتي هم كه ممكن است تجربه نماييد بسيار مختلف مي‌باشد. به همين خاطر رسيدگي و حل‌كردن آنها نيز ساده نيست. در زير چند گام ارائه شده است كه شما در موقعيت‌هاي مختلف مي‌توانيد استفاده نماييد:

 

1- نفر اول (شخص اصلي): در هر مشكل ارتباطي، اولين شخصي كه بايد با آن صحبت كنيد فردي است كه با آن مشكل داريد. بعضي اوقات تنها صحبت‌كردن درباره مشكل باعث رفع آنها مي‌شود و اما اگر رفع نشد قدم بعدي را برداريد.

 

2- ارتباط با هم‌اتاقي در خوابگاه: معمولاً مسئولي در خوابگاه وجود دارد كه براي رفع مشكلات ارتباطي شما مي‌تواند كمك نمايد. آنها به شما كمك مي‌نمايند و يا شما را به شخص يا مركز مناسب ارجاع مي‌دهند اگر چنين افرادي در دسترس نبودند گام بعدي را برداريد.

 

3- مراجعه به مركز مشاوره: بعضي اوقات مشكلات ارتباطي بسيار عاطفي مي‌باشند. در اين موارد رفتن به مركز مشاوره و گرفتن راهنمايي از مشاوران مي‌تواند راهگشا باشد.

 

چند توصيه حقوقي

 

 

-افرادي كه با هم فضايي براي زندگي را اجاره مي‌نمايند مسئوليتهاي متعدد و مشتركي در مورد مخارج آن دارند و اين بدين معني است كه يك فرد نه تنها مسئول سهم خود است بلكه در شرايطي كه هم‌اتاقي او در دادن سهم مخارج تأخير كند و يا به دلايلي نتواند سهم خود را بپردازد يا از آنجا برود آن شخص بايد بتواند به تنهايي شرايط پرداخت مخارج را رعايت نمايد بنابراين در انتخاب هم‌اتاقي و فضاي زندگي خود دقت نماييد تا دچار مشكلات مالي آتي نگرديد.

-زمانيكه عده زيادي از دانشجويان خانه‌اي را اجاره مي‌كنند، اغلب فقط يك يا دو نفر اجاره‌نامه را امضا مي‌نمايند و بقيه تنها شفاهاً متعهد مي‌شوند. اما اين را به خاطر داشته باشيد كه از نظر قانوني تنها افرادي كه اجاره‌نامه را امضاء كرده‌اند مسئول آن مي‌باشند بنابراين اگر بقيه نظرشان را عوض كنند از نظر اخلاقي مسئولند نه از نظر قانوني. بنابراين سعي كنيد كه از همان ابتدا همه اجاره‌نامه را امضا نموده تا مسئوليت نيز از همان ابتدا تقسيم شود.

-درباره نحوه اجاره دادن از همان ابتدا وضعيت را مشخص كنيد. نحوه پرداخت، زمان پرداخت و حتي چگونگي پايان اجاره و بازپرداخت وديعه بايد از همان ابتدا معلوم باشد

تاریخ آخرین ویرایش: 22 تیر 1392 - 10:06:18
اقدام کننده: پشتیبان
تعداد مشاهده: 2264