روش‌هایی جهت به کارگیری توسط والدین:

بدیهی است بچه‌ها با عادات مطالعه‌ی مورد نیاز برای موفقیت در مدرسه به دنیا نمی‌آیند و اغلب آن‌ها تحصیل را بدون كسب مهارت در این زمینه آغاز می‌كنند. در این‌جا راهكارهایی برای آماده كردن كودكان قبل از مدرسه و افزایش عادت به مطالعه، ارائه می‌شود.

سریع شروع كنید:

هر چند توصیه می‌شود به كودكان قبل از آغاز مدرسه به صورت رسمی درس داده نشود، اما والدین می توانند الگوی خوبی برای بچه‌های شان قبل از رفتن به مدرس باشند. این عمل یادیگری را تقویت می‌كند. پدر و مادر باید هر روز برای بچه‌ها مطلبی را بخوانند؛ چرا كه مهارت خواندن برای موفقیت در مدرسه بسیار مهم است.

كتاب خواندن برای بچه‌ها باعث می‌شود آن‌ها كم كم به مطالعه علاقه‌مند شوند. برای این منظور والدین باید كتاب‌های جالبی برای كودك تهیه كنند. آن‌ها می‌توانند با خواندن كتاب، برای كودك یك الگوی خوب باشند. پدر و مادر باید تلاش كنند تا كنجكاوی‌های طبیعی بچه‌ها را درباره‌ی محیط پیرامون ارضا كنند و این كار از طریق صحبت كردن، گوش دادن به صحبت‌های‌شان و پاسخ به سؤالات آن‌ها امكان‌پذیر است.

همچنین والدین باید چیزهای موجود و مهیج را در صورت امكان در معرض دید آن‌ها قرار دهند.

با بچه‌ها مشاركت كنید:

پدر و مادر باید در فرآیند تحصیل كودكان از طریق انجمن اولیا و مربیان كودكان از طریق انجمن اولیا و مربیان مشاركت كنند. اگر آن‌ها باور داشته باشند كه تحصیل كودكان‌شان اهمیت بسیاری دارد، كودكان نیز به این باور می‌رسند. والدین بهتر است این موضوع را با كودكان و معلمان در میان بگذارند و كودكان را در این زمینه ترغیب كنند. همچنین با بچه‌ها درباره‌ی كارهایی كه باید در مدرسه انجام دهند، صحبت كنند. این كار به تقویت یادگیری آن‌ها كمك می‌كند.

زمانی كه تكالیف شروع می‌شود:

وقتی كه بچه‌ها به مرحله‌ای می رسند كه امتحانات و تكالیف بخشی از برنامه‌ی درسی‌شان محسوب می‌شود، والدین برای ارتقا و تقویت عادات مطالعه‌ی خوب كارهای زیادی می‌توانند انجام دهند كه بعضی از آن‌ها به قرار زیر است:

تهیه‌ی برنامه‌ی زمان‌بندی:

والدین باید همراه بچه‌های‌شان تصمیم بگیرند كه هر روز در چه زمانی به انجام تكالیف بپردازند. اگر بچه‌ها در سال های اول مدرسه هستند، تقریباً یك ساعت در روز مطالعه كافی است. به همان اندازه كه مسئولیت‌ها و تكالیف زیاد می‌شود، زمان بیشتری مورد نیاز خواهد بود.

بسیار مهم است كه بچه‌ها در این تصمیم‌گیری مشاركت داشته باشند. آن‌ها باید درك كنند كه می‌توانند برای برنامه‌ی مطالعه‌ی خود تصمیم بگیرند. زمانی كه والدین و بچه‌ها برنامه‌ی زمان‌بندی را تعیین كردند، باید حتماً آن را اجرا كنند. اگر روزی تكلیفی برای انجام دادن وجود نداشت، كودك م‌تواند از این زمان برای انجام كار دیگری استفاده كند. (مثلا مطالعه‌ی كتاب داستان، مجله و ...).

بسیار مهم است كه بچه‌ها هر روز به مطالعه عادت كنند و زمانی از روز را حتماً به این امر اختصاص دهند.

یك مكان خاص را برای مطالعه‌ی كودك در نظر بگیرید:

والدین باید یك جای آرام و راحت برای درس خواندن بچه‌ها فراهم كنند. همچنین باید مطمئن باشند كه لوازم مورد نیاز كودك برای درس خواندن فراهم شده است (مثل مداد، دفتر، مدادتراش و ...). گاهی اوقات اتاق خواب كودك بهترین جا برای درس خواندن نیست؛ چرا كه عوامل حواس‌پرتی زیادی در آن‌جاست.

به سازماندهی كودك كمك كنید:

والدین باید تقویمی در اختیار بچه‌ها قرار دهند تا در آن تكالیف درسی را بنویسند و وقتی آن‌ها را انجام دادند، علامت بزنند. علاوه بر این می‌توانند به آن‌ها نشان دهند كه چطور كارهای‌شان را انجام دهند، وسایل‌شان را مرتب و تكالیف‌شان را اولویت‌بندی كنند.

تشویق‌ها را درنظر داشته باشید:

والدین باید بچه‌ها را به انجام كارهای سخت و تكمیل تكالیف تشویق كنند. به ‌یاد داشته باشید كه مشق و تكلیف مدرسه هیچ‌گاه برای دانش‌آموز لذت‌بخش نیست.

به كودك كمك كنید:

پدر و مادر را باید توانایی پاسخ به سؤالات كودك را داشته باشند. آن‌ها باید بدون این‌كه تكالیف را برای فرزندشان انجام دهند، اطلاعاتی در اختیار او بگذارند.

مسئولیت انجام تكالیف را به بچه‌ها واگذار كنید:

والدین نمی‌توانند بچه‌ها را مجبور به درس خواندن كنند. سرزنش و ترساندن نیز اثربخش نیست. بچه‌ها باید بدانند كه خود مسؤول انجام تكالیف و درس خواندشان هستند. والدین نیز باید این مسئولیت را به آن‌ها واگذار كنند و حتی اجازه دهند عواقب شكست در امتحان را متحمل شوند. در این شرایط نقش آن‌ها حمایت كردن است.

اگر برنامه‌ی زمان‌بندی مناسبت نبود و كارآیی نداشت، برنامه‌ی دیگری تدوین كنید:

شاید زمان‌های مطالعه‌ی كوتاه در هر روز برای كودك شما مناسب‌تر از یك زمان طولانی در روز باشد و یا بعدازظهر مطالعه كردن بهتر از بلافاصله پس از بازگشت از مدرسه باشد. به خاطر داشته باشید كه والدین و كودكان باید این برنامه را تا زمانی كه كارایی دارد، اجرا كنند. بچه‌ها باید بدانند كه خودشان مسؤول یادگیری درس‌ها هستند و والدین می‌توانند از طریق فراهم كردن شرایط برای آن‌ها ایفای نقش كنند.

 روش‌هایی جهت به کارگیری توسط معلمان:

1 - مطلب مورد تدریس چه در خانه و چه در مدرسه را با وسایل مورد علاقه‌ی كودك مانند یك اسباب‌بازی یا یك خوراكی و.... مرتبط کرده و آن را در جلسه‌ی تدریس حاضر کنیم.

2 - نتایج آزمون‌های‌تان را سریعاً به اطلاع كودك برسانید. لازمه‌ی ایجاد انگیزه برای آموزش‌های بعدی مطلع شدن از نتایج آزمون در سریع‌ترین زمان ممكن است.

3 - به منظور افزایش حس کفایت در دانش آموز از او بخواهیم مطالب یاد گرفته شده را به دوستان یا کلاس آموزش دهد.

4 - در مورد مشکلات درسی دانش‌آموز و فرزند دلبندمان و ریشه‌یابی آن، با او تبادل نظر و گفت‌وگو کنیم.

5 - سعی كنید در فرآیند آموزش پیش‌نیازها را رعایت كنید و مطالب را از ساده به دشوار به كودكان ارائه دهید.

6 - فرآیند آموزش را با تهدید و ارعاب همراه نكنید. سعی كنید كودك را تشنه آموختن كنید ایجاد ترس و وحشت از كلاس و امتحان ناكارآمدترین روش تربیتی است از آن دوری كنید.

7 - با آمادگی كامل در سر كلاس درس حاضر شوید. گاه كودك سؤالاتی از شما می‌پرسد كه اگر پاسخ قانع كننده به او ندهید باعث ایجاد حس عدم اعتماد به اطلاعات معلم شده و انگیزه‌یادگیری را در او خاموش می‌كند.

8 - بین درس و مسائل روزمره زندگی ارتباط برقرار كنیم و كاربرد مسأله‌ی مورد یادگیری را در زندگی یادآور شویم تا انگیزه ایجاد شود.

9 - به تفاوت‌های فردی كودكان توجه وافری داشته باشیم؛ چرا كه هركودك شخصیت خاص خودش را دارد همه كودكان را با یك دید نگاه نكنیم.

10 - فرآیند یادگیری را با ایجاد پرسش در ذهن كودك همراه کرده و او را در برابر یك معما قرار دهیم تا انگیزه‌ی حل معما در او ایجاد شود.