بسیاری از مذاهب دارای کتاب مقدس هستند؛ تورات یهودیان، انجیل مسیحیان، قرآن مسلمانان، آماگاس کنفوسیوسی ها، باگها و ادگیتا بودائیها و ... این کتابها که از نظر پیروانشان کلمات خدا تلقی میشوند در واقع گنجینهای از اصول اخلاقی و ایمانی هستند که توسط پیروان هر مذهب حفظ شده و از نسلی به نسل دیگر منتقل گردیدهاند.
برای رشد معنوی فزرندتان، کتابهای مقدس را وارد زندگی آنها کنید. راهبردهای زیر به شما کمک خواهد کرد تا گنجینههای مورد بحث را در اختیار فرزندتان قرار دهید:
1-تنوع موضوعات کتاب مقدس را مد نظر قرار دهید: بیشتر کتابهای مقدس، حاوی موضوعات متعددی مانند: شعر، داستان، نظریه، اصول اخلاقی، اقتصادی، عبادات فردی و نظایر آن هستند. اما در هر سنی باید موضوعات ویژهای مورد توجه قرار گیرد.
2-کودکان 4 تا 5 ساله: داستانهای ساده و صریح به ویژه مواردی که دارای شخصیتهای حیوانات و کودکان باشد.
3-توضیحات سادهی حق و باطل و درستی و نادرستی –خواندن آیات با قرائت و آهنگ.
4-کودکان 6 تا 8 ساله: - داستانهای مهیج –بیان داستانهای رویارویی مستقیم با خداوند (مثبت و منفی).
5-اصول اخلاقی –خواندن آیات با قرائت و آهنگ
6-کودکان 9 تا 12 ساله: - داستانها و الگوهای شخصیتی- آموزش آیاتی که باورهای کلیدی را مطرح میسازد.
7-خوندن اشعار عرفانی و حفظ آیات.
8-نوجوانان: - داستانهایی دربارهی توسعه و رشد جوامع مذهبی –درک معانی مناسک مذهبی –مطالعهی اشعار عرفانی و عناوین مذهبی
9-جوانان: مطالعه تاریخ –مباحث دینی و فلسفی مرتبط با ایمان –درک اصول مذاهب دیگر
اصول رابطهی خدا و پدیدهها
- کتابهای آسمانی را به گونهای جذاب به فرزتدتان معرفی کنید. برای این کار راههای مختلفی وجود دارد.
- از کتابهای تهیه شده برای کودکان استفاده کنید.
- آیات کتاب مقدس را به زبانی قابل فهم برای فرزتدتان نقل کنید.
- از وسایل کمک آموزشی (فیلم، کتاب، نقاشی، سرود و ...) استفاده کنید.
- به فرزندتان کمک کنید تا آیات کاربردی در هر سنی را حفظ کند. کودکان 3 تا 10 ساله قدرت حافظهی بیشتری دارند و بیش از آنکه بفهمند، حفظ میکنند.
یادگیری از طریق تاریخ مذاهب:
- تاریخچهی مذاهب به واسطهی نوشتههای مذهبی و متون دینی، از نسلی به نسلی دیگر منتقل میشود و توصیه های فراوانی دربارهی حال و آینده دارد.
- تاریخچهی یک مذهب هویتی معنوی را شکل میدهد؛ زیرا به سؤالاتی مانند «من که هستم؟» یا «من از کجا آمدهام؟» میپردازد.
- تاریخچهی یک مذهب، احساس جمعی و مشترک ایجاد میکند. این اشتراک مذهبی و تاریخی موجب تحکیم پیوندهای اجتماعی میشود.
- بسیاری از داستانهای تاریخی به معرفی رفتار و اعمال گذشتگان پرداخته و الگویی مناسب برای نسلهای جدید ارائه میدهد.
- مطالعهی تاریخ ادیان باعث ایجاد نوعی اطمینان و اعتماد نسبت به آینده میشود؛ زیرا اگر خدا در دورانهای گذشته انسانها را هدایت میکرده، در آینده نیز آنها را هدایت خواهد کرد.
- داستانهای تاریخی را بشری کنید: تاریخ نباید صرفاً بیان کسل کنندهی وقایع گذشته باشد بلکه باید وقایع و تحولات اجتماعی و تجارب بشری را بررسی کند. تأکید بر نقش انسانها در این داستانها، موجب میشود که تاریخ مقدس گذشته، کاربردی برای زمان حال داشته باشد و بهتر در خاطرهها نقش ببندد. وجود مشترکی که این داستانها با حقایق تاریخی دارند (مبارزه با مصائب و پیروزی بر آنها در رسیدن به سعادت) را برای فرزندتان روشن کنید.
- وقایع تاریخی را با زمان حال مرتبط سازید:
1) از فرزند خود بخواهید لحظاتی از زندگی خود را به یاد آورد که با یکی از وقایع تاریخی شباهت دارد.
2) می توانید برای بچهها در تمام مقاطع سنی، اعمال و شعائر مذهبی را اندک اندک همراه با ریشههای تاریخی آنها شرح و آموزش دهید. مثلاً برایشان توضیح دهید که چرا در روزهایی خاص مردم عزاداری میکنند؟ تاریخچهی قربانی کردن در روز عیدقربان چیست؟ چرا در ایام خاصی روزه میگیریم؟ و ...
3) از کودک خود بخواهید تا پس از آموزش تاریخ، صحنههای آن را در زمان حاضر نمایش دهد. مثلاً از طریق بازی کردن و ایفای نقش شخصیتهای تاریخی.
4) از فرزندتان بخواهید تا تصورات و الگوهای خود را به تصویر بکشد (از طریق نقاشی یا نوشتن گزارش) خود شما نیز در انجام این کار به او کمک کنید.
- تاریخ را متناسب با سن فرزندتان برای او بیان کنید: کودکان ابتدا قادر به درک زمان و تقدم و تأخر آن نیستند. آنها پس از هفت سالگی فقط حوادث مهم تاریخی را به خاطر میسپارند، اما به تدریج که بزرگتر میشوند، قادر به درک رابطهی علت و معلولی پدیدهها خواهند شد. نوجوانان قادرند بین تاریخ گذشته و وضعیت کنونی ارتباطی منطقی برقرار سازند و متوجه عبرتهای تاریخی شوند.
|