حافظه‌ی حسی یکی از انواع حافظه ونخستين مرحله‌ی خبرپردازي است. به حافظه‌ی حسي (Sensory memory)، مخزن حسي (Sensonystore)و ثبت حسي (Sensory register)نيز گفته مي‌شود.

اطلاعات یک محرک، بدون تغییر وارد حافظه‌ی حسی می‌شوند. در حافظه‌ی حسی نسخه‌ی دقیقی از اطلاعات حسی ذخیره می‌شود. البته حواس دیداری و شنیداری بیشترین مقدار اطلاعات محیطی را به ما می‌رسانند.

حافظه‌ی حسی منطبق با حس بینایی را مخزن تصویری(iconicstore) و حافظه‌ی حسی منطبق با حس شنوایی را مخزن پژواکی(echoic store)می‌نامند. ما در هر لحظه اطلاعاتی بسیار فراتر از آنچه بتوانیم به یاد آوریم را دریافت می‌کنیم.

با این حال تنها اطلاعاتی که مورد توجه ما قرار می‌گیرند، وارد حافظه‌ی کوتاه مدت می‌شوند و بقیه‌ی اطلاعات از حافظه‌ی حسی حذف یا فراموش می‌گردند.

الگوهاي فعاليت عصبي كه به هنگام رسيدن محرك‌هاي محيطي (نور، صدا، حرارت و غيره) به گيرنده‌ها (چشم، گوش، بيني و پوست و ...) تشكيل مي‌شوند، پس از قطع محرك براي مدت كوتاهي (يك تا سه ثانيه) حفظ مي‌شوند. اما در همين فاصله‌ی كوتاه، فرصت انتخاب اطلاعات را باري انتقال به حافظه‌ی كوتاه مدت داريم.

حواس ديداري و شنيداري بيشترين مقدار اطلاعات محيطي را به ما مي‌رسانند. به طور كلي، ما از طريق توجه كردن به بعضي از امور و بي‌توجهي به بعضي امور ديگر، تصميم مي‌گيريم كه تنها آنچه را كه مي‌خواهيم ادراك كنيم انتخاب نماييم.

بنابراين توجه يا دقت، در ادراك (perception)اطلاعات و انتقال آن‌ها به حافظه‌ی كوتاه‌مدت و از آن‌جا به حافظه‌ی درازمدت نقش اساسي به عهده دارد. پس نخستين عامل مهم در يادگيري توجه يا دقت (attention)است؛ يعني تمركز انتخابي بر روي بخشي از اطلاعاتي كه به حافظه‌ی حسي وارد شده‌اند.