روان‌شناسی به نام «آن ماری ریزوتو» در کتاب «تولد خدای زنده» نشان داده است که اگر کودکی والدین خود را قابل اعتماد، مهربان و قابل دسترس بداند، احتمالاً خدا را نیز دارای چنین صفاتی تصور خواهد کرد. از سوی دیگر اگر والدین خود را خشن، بی‌تفاوت و بی‌انصاف بداند، درباره‌ی خدا نیز چنین تصوراتی خواهد داشت.

والدین در نحوه‌ی درک فرزندشان از خدا، بیشترین تأثیر را دارند. شما باید چه تمهیداتی فراهم کنید تا باعث شوید فرزندتان تصویر مناسبی از خدا داشته باشد؟

1- اجازه بدهید فرزندتان بداند که او را دوست دارید:

اوقاتی را برای گوش دادن به سخنان فرزندتان، بازی کردن با او، همدردی کردن در مشکلات او، کمک کردن به او، نماز خواندن و دعا کردن همراه با او، اختصاص دهید.

2- قابل اعتماد باشید:

به وعده های خود وفا کنید.  صداقت و صراحت داشته باشید. همدم فرزندتان باشید.

3- مساوات را رعایت کنید:

اگر از فرزندتان انتظار دارید که دروغ نگوید، شما نیز نباید دروغ بگویید.

4- تنبیه صحیح:

اگر قصد دارید کودک را تنبیه کنید، شدت تنبیه را متناسب با رفتار ناشایست او انتخاب کنید.

5- تشویق صحیح:

نسبت به رفتار و  عملکردش هشیار باشید و هرگاه رفتار شایسته‌ای داشت، به موقع او را تشویش کنید.

6- منصف باشید:

هیچ‌گاه به یکی از فرزندان خود بیش از دیگران توجه نکنید و با همه‌ی فرزندان خود به عنوان اعضای یک خانواده واحد برخورد کنید.

یادگیری از طریق اشتباهات والدین

آن ماری ریزوتو در کتاب «تولد خدای زنده» به توضیح مواردی پرداخته است که بیماران او دچار مشکلاتی در زندگی عادی و اعتقادات مذهبی خود بودند. این کودکان بنا به دلایلی تصویر مخربی از خداوند داشتند؛ زیرا والدین آن‌ها انسان‌های بی‌عیب و نقصی نبودند. به راستی چه کسی می‌‌تواند بدون نقص باشد؟ همه‌ی انسان‌ها اشتباهاتی دارند و هیچ کس کامل نیست. آنچه برای کودکان اهمیت دارد این است که نحوه‌ی برخورد والدین‌شان با اشتباهات خودشان چگونه است؟

اشتباهات خود را بپذیرید:

اگر لحظه ای را به یاد دارید که موجب رنجش فرزندتان شده‌اید، در اولین فرصت نزد فرزندتان به اشتباه خود اعتراف کرده و از او عذرخواهی کنید. عذرخواهی شما باعث می‌‌شود تا فرزندتان در پس اشتباه و نقصی که داشته‌اید، میل به اصلاح و جبران اشتباهات را در رفتار شما مشاهده کرده به تصویری مناسب از خدا دست یابد و او را کمالی بداند که همه‌ی انسان‌ها به آن تمایل دارند.

به یاد داشته باشید که هر تصویر، مفهومی‌ خاص را منتقل می‌‌کند:

والدین معمولاً درباره‌ی اشتباهات و نواقص خود نگرانند و تصور می‌‌کنند که نمی‌‌توانند الگوی مناسبی باشند؛ چرا که فرزندشان از اشتباهات آن‌ها نیز تقلید خواهد کرد.

در حالی که کودکان به نحوه‌ی برخورد والدین با اشتباهات اهمیت می‌‌دهند، والدین باید درست مانند هر تصویری –که انعکاسی بی‌عیب و نقص از واقعیت نیست ولی به حقیقت اشاره دارد –سعی کنند به سمت درستی و اصلاحگری در زندگی جهت‌گیری کنند.

 تنها در این صورت است که فرزندان از ورای اشتباهات و نواقص والدین خود، جهت خدایی را پیدا می‌‌کنند و راه درست را می‌‌پیمایند.

منبع:کلیدهای آموختن به کودکان درباره‌ی خدا