اقدامات مختلف جهت تخفیف تأثیرات منفی طلاق بر نوجوانانی که تک فرزند هستند:
- والدین تا حد امکان سعی کنند پیش از جدایی، فرزندشان را از این تصمیم آگاه سازند.
- والدین باید فرزند خود را آگاه کنند که پس از طلاق، روابط خانوادگی جدیدی خواهند داشت.
- آنها باید برنامهای برای ارتباط با فرزند خود تهیه کنند و در اجرای این برنامه انعطاف داشته باشند تا هر گاه که فرزندشان به آنها نیاز داشت حداقل یکی از آنها در دسترس او باشد.
- به فرزند خود اجازه دهند تا آنگونه احساس راحتی میکند با والدینش برخورد کند.
- فرزند خود را تشویق کنید تا دربارهی جدایی و شرایط جدید، از شما سوال کند، خود نیز صادقانه به آنها جواب دهید به گونهای که توضیحات شما را درک کند.
- تا حد امکان به فرزند خود اجازه دهید تا هنگام زندگی با هر یک از والدینی که از یکدیگر جدا شدهاند، طبق سلیقهی خود رفتار کند و اتاق خود را مطابق سلیقهای که دارد تزیین کند.
- اگر فرزندتان در برخورد با جدایی شما واکنشهای هیجانی مانند ترس، عصبانیت و احساس درماندگی از خود نشان داد به اعتراضات او گوش دهید.
- اگر فرزندتان گاهگاهی به رفتارهای دوران کودکیاش بازگشت (گریه و داد و فریاد کردن) صبور باشید؛ زیرا این نوع رفتارها موقتی و ناپایدار هستند.
- خودتان را برای افت تحصیلی فرزندتان آماده کنید؛ زیرا مشغلههای ذهنی او از تمرکز کافی در مورد تکالیف درسیاش جلوگیری خواهد کرد. در انجام تکالیف درسیاش او را راهنمایی کنید.
- هیچگاه برای تقویت روحیهی فرزندتان تابع او نشوید بلکه حس مسئولیتپذیری او را پرورش دهید تا بتوانید روحیهی خود را در روبرو شدن با مشکلات حفظ کند.
والدین باید فرزند خود را آزاد بگذارند تا خود او نوع روابطش را با پدر و مادر تنظیم کند و در مطرح ساختن مشکلاتش با هر یک از والدین آزاد باشد و زیر فشار قرار نگیرد مگر اینکه یکی از والدین متوجه شود که طرف دیگر موجب ناراحتی و اذیت و آزار فرزندش میشود.
والدین باید به شدت از این رفتارها دوری کنند:
- بازجویی از کودک دربارهی اوقاتی که با همسر سابق سپری کرده است.
- انتقاد کردن از همسر سابق نزد کودک.
- درخواست از همسر سابق برای تغییر شرایط زندگیاش، به ویژه هنگامی که فرزندشان نزد اوست.
|